Dit boerderijcomplex bestaat uit de hoofdboerderij, een vrijstaande woning en een open veld- of kapschuur. De boerderij en woning dateren uit 1893.
De vrijstaande woning was eerst een schuur, die later is verbouwd als onderkomen voor de oude boer en zijn ongetrouwde dochters, na overdracht van de boerderij aan zijn zoon. De grote kapschuur achter de woning werd in 1952 gebouwd. De boerderij en de woning zijn in neo-renaissance stijl gebouwd. Dat is te zien aan de horizontale banden van gele steen in de voorgevels. De boerderij heeft een opvallend rijk gesneden daklijst met in de top sierlijke krullen.
Het complex is in de jaren 2010-2012 gerestaureerd en verbouwd tot Thomashuis en Herbergier; dat zijn kleinschalige woonvormen voor mensen met een verstandelijke beperking en geheugenproblemen. Een mooi voorbeeld van herbestemming voor dit gemeentelijke monument, dat zijn agrarische functie is kwijtgeraakt.